Γεννήθηκε σε οικογένεια εύπορων γεωργών και έγινε το 1921 ιδρυτικό μέλος του κομμουνιστικού κόμματος της Κίνας. Από τη θρυλική «μακρά πορεία» στα χρόνια 1934-35 και μετά έγινε ο αναμφισβήτητος ηγέτης τού κόμματος, αν και επίσημα εξελέγη πρόεδρός του το 1945. Το 1949 ανακήρυξε ο Μάο στο Πεκίνο τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και ετέθη στην κορυφή του κράτους. Με στόχο να μετασχηματιστεί η Κίνα γρήγορα σε σύγχρονο βιομηχανικό κράτος, κρατικοποίησε τη βιομηχανία και ξεκίνησε ένα αναδασμό του γεωργικού κλήρου. Η προσπάθεια τού κόμματος το 1958 να εντάξει με το «μεγάλο άλμα» υποχρεωτικά και με δραστικά μέτρα καταπίεσης όλες τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας σε κολεκτίβες, κατέληξε σε φιάσκο, αφού οδήγησε το λαό σε διατροφική καταστροφή.
Κατά τη μεγάλη «πολιτιστική επανάσταση» στα χρόνια 1965-66 διέλυσε ο Μάο τον κομματικό και κρατικό μηχανισμό για να διατηρήσει τον έλεγχο της εξουσίας και καλλιέργησε, μέσα σε διώξεις και εξευτελισμούς εσωτερικών αντιπάλων, ένα μύθο προσωπικού μεγαλείου ως «μεγάλος πρόεδρος», τον οποίο ο λαός εκαλείτο να λατρεύει τελετουργικά. Τα συγγράμματα του προέδρου, μεταξύ άλλων η «Βίβλος του Μάο» με γνωμικά και αποφθέγματα του «μεγάλου τιμονιέρη» διαδόθηκαν και μελετήθηκαν στην Κίνα και στο εξωτερικό της ως καταστάλαγμα ύψιστης γνώσης.
Εκτιμάται ότι η Κίνα έκανε υπό την ηγεσία του Μάο σημαντικά βήματα εκσυγχρονισμού από ένα σχεδόν φεουδαρχικό καθεστώς στην προβιομηχανική κοινωνία. Αυτό το άλμα είχε όμως τεράστιο κόστος για το λαό, αφού υπολογίζεται ότι μέχρι το 1976 που πέθανε ο Μάο , το αυταρχικό καθεστώς του είχε προκαλέσει περί τα 50 εκατομμύρια θύματα στον κινέζικο πληθυσμό, σχεδόν όσα και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου