Τίτος Βανδής

1917 – 2003

Ο σημαντικός έλληνας ηθοποιός Τίτος Βανδής γεννήθηκε το 1917 στο Νέο Φάληρο. Σε μικρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά του στην Καβάλα. Σπούδασε στο Ωδείο Θεσσαλονίκης και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Στη σκηνή πρωτοεμφανίστηκε το 1934, με το έργο «Ιούδας» του Σ. Μελά στο Εθνικό Θέατρο. Μεγάλοι σταθμοί στην καριέρα του ήταν οι συνεργασίες με τον Μ. Κουνελάκη το 1938, με την Μ. Κοτοπούλη το 1940 και με το θίασο Κ. Ανδρεάδη την περίοδο 1941-43.
Το 1946 δημιούργησε τον πρώτο δικό του θίασο, που περιόδευσε σε αρκετές πόλεις στην Ελλάδα, ενώ την περίοδο 1951-56 ξαναπάτησε στο σανίδι του Θεάτρου Κοτοπούλη. Ακολούθησε μία πορεία με συμμετοχές στο ΚΘΒΕ, την Αθηναϊκή Σκηνή κι ένα νέο δικό του θίασο το 1964.
Τον Ιούνιο του 1965 έφυγε μετανάστης στις Η.Π.Α. και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη αρχικά, όπου κατόπιν έκανε μία δεύτερη, ακόμα μεγαλύτερη, καριέρα με συμμετοχές στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο και το θέατρο. Μεγάλες επιτυχίες του στις Η.Π.Α. ήταν οι συμμετοχές του στα έργα «Ίλια Ντάρλινγκ» στο Μπροντγουέι αλλά και σε ταινίες στο Hollywood όπως «Youngs Doctors in love», «The Betsy», «Top Kapi», «Hawai 5-0», «Manmix» και πολλές ακόμα. Ενδιάμεσα ήρθε στην Ελλάδα για κάποιες εμφανίσεις στο Εθνικό Θέατρο, με αξιοπρόσεκτη την παρουσία του στο έργο «Λυσσασμένη Γάτα» και άλλα.
Ο Τίτος Βανδής ήταν αυτοδημιούργητος και μέσα από τις κακουχίες της ζωής έμαθε να αγωνίζεται σκληρά για τη ζωή και τις ιδέες του. Έτσι ήταν αναπόφευκτο να είναι ένα πρόσωπο έντονο πολιτικοποιημένο, ενώ ανέπτυξε και αντιστασιακή δράση. Συνδικαλιστής, με έντονη δράση στο χώρο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, προσπάθησε για τη βελτίωση συνθηκών εργασίας και πρόνοιας για νέους και απόμαχους ηθοποιούς.

Ασχολήθηκε και με τις μεταφράσεις θεατρικών έργων, ενώ δίδασκε ως καθηγητής στο Κολέγιο της Santa Monica στα τέλη της δεκαετίας του '70. Παράλληλα ίδρυσε μαζί με το Γ. Θεοδοσιάδη τη Δραματική Σχολή Αθηνών, όπου και δίδαξε. Έγραψε ένα και μοναδικό βιβλίο, το «Κουβέντα με τους φίλους μου», που χαρακτηρίστηκε ως αυτοεξομολόγηση. Πήρε δύο βραβεία το 1962 και το 1983 στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία και τον Α' αντρικό ρόλο αντίστοιχα.
Πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου του 2003.